Lente 2024: 2. De kloof en het paardenfeest

 vervolg van dag 1

De zon komt op bij Antequera

Dag 2: zondag 5 mei

Ik heb goed kunnen slapen. De nacht was niet heel warm en de luiken voor de ramen sloten het licht en geluid van de snelweg goed af. Uit het raam zag ik de zon opkomen achter de bergen. Wat een mooi gezicht! Na het ontbijt in de gemeenschappelijke zaal was het alweer tijd om onze koffers in te pakken en ons bij de bus te verzamelen voor de volgende bestemming: de stad Ronda.

Ronda

De Puente Nuevo over 
de kloof in Ronda

Het stadje Ronda werd door de Moren als belangrijke vestingplaats gebruikt. 

De plaats ligt in de bergen en wordt onderbroken door een diepe kloof waar de Guadalevín doorheen stroomt. Over de kloof liggen enkele stenen bruggen, waarvandaan je een goed uitzicht hebt over de vallei. Indien we dit wilden, konden we tegen betaling een stuk de kloof in wandelen, met een helm tegen eventueel vallende rotsblokken. Dit hebben we uiteindelijk niet gedaan. We gingen uiteen in kleinere groepjes en verkenden de stad, de winkelstraat, een kerkje en een stierenstadion dat schijnbaar nog in gebruik was. In de loop van de ochtend werd het drukker in de straten met andere bezoekers. We dronken een kopje koffie en haalden een bocadillo, een broodje, met goede serranoham. Even zitten en genieten van het vakantiegevoel.

Jerez de la Frontera

Na de lunch vertrokken we weer westwaarts door het Parque Natural Sierra de Grazalema richting Jerez de la Frontera, een stadje beroemd om de vele sherryproducenten die daar zetelen. We zagen de oude fabrieken van buiten. Omdat het zondag was konden we er niet naar binnen, wel had onze reisleidster eens stadswandeling geregeld met een Nederlandse vrouw die al tijden in de plaats woonde. We liepen eerst langs het plein waar de alcazar, de oude Moorse burcht met zandstenen kleuren en vierkante torens stond. Hier bloeiden de jacaranda-bomen, afkomstig uit Zuid-Amerika, met heldere, paarse kleuren. Het was ongeveer 25 graden, maar er stond een aangenaam zeebriesje. Onze stadsgids sprak enthousiast over de productie van sherry en wijn - misschien had ze al een glaasje op - en over de eigenschappen van de woningen in de stad. Veel huizen hebben een binnenplaats (patio), zodat het in de zomer koel blijft, maar géén centrale verwarming, wat in de winter toch net iets te fris is.

Bloeiende jacaranda-bomen in
Jerez de la Frontera

Na onze stadswandeling had de reisleidster een verrassing voor ons: we gingen naar een festival aan de rand van de stad: het festival van de paarden. Op een groot terrein stonden vele tentjes opgesteld waar je drankjes zoals sherry kon halen. De bezoekers, mensen uit de hele streek, waren traditioneel gekleed: mannen in tenue de ville en vrouwen in een flamenco-achtige jurk met een bloem in het haar. Sommigen reden met een glas in de hand op paardenkoetsen heen en weer over het terrein. Zien en gezien worden en vooral genieten, daar ging het om. Na een halfuurtje te hebben rondgelopen op het terrein ging ik weer naar buiten, want ik vond het wel heel druk! Interessant om te zien hoe de tradities hier nog leven en hoe ook de jonge mensen zich daar zonder morren mee bezig lijken te houden.

Toen we ons weer verzameld hadden vertrokken we richting de volgende bestemming waar we zouden overnachten: Sevilla! We sliepen in een groot hotel nabij de stadsmuur. Het diner in het hotel was een buffet. De kamer was zeer ruim met grote spiegels aan alle kanten. De badkamer was bekleed met sjiek uitziende tegels en had meerdere grote flessen zeep en shampoo. Het uitzicht viel helaas tegen... de stad zou ik morgen weer zien.

vervolg: dag 3