Zomer 2024. 11: Terug naar huis

 Vervolg van Dag 10

woensdag 4 september

Het is alweer mijn laatste dag in de Verenigde Staten. Ik haal wat laatste boodschappen en check halverwege de ochtend uit bij het hotel. Ik ga nog één keer naar de Mall, waar ik lunch. Vervolgens stap ik op de metro richting Dulles International Airport. Het is een ritje van zeker drie kwartier naar de buitenranden van Washington.

Terugvlucht

Op de terminal is het heel rustig. Een reiziger checkt een gigantische hond in, die in een kooi zit. Bij de gates zie ik vluchten naar allerlei plaatsen binnen de VS, Latijns-Amerika en richting Europa. Buiten mijn gate zie ik de glimmende blauwe kop van het KLM-toestel al klaarstaan.

Aan boord. Het is voor mijn gevoel toch altijd wat krap, maar zo is het nu eenmaal. De schermen zijn van het oude type, met knopjes in de stoelleuning. De passagier naast mij, een Duitser, is vrij zenuwachtig. Hij ontsmet het tafeltje voor hem grondig en slaat steeds kruisjes. Van mij mag het allemaal. Wanneer wordt omgeroepen dat er redelijk wat lege stoelen zijn en je elders kunt zitten doet hij dit meteen; ik zit anders toch maar in de weg bij het gangpad.

Ditmaal vlieg ik 's nachts. De lichten gaan een paar uur uit; ik probeer wat te slapen, maar eenvoudig is dit niet. Tegen de ochtend komen de stewardessen langs met ontbijt en koffie. Na de controle op Schiphol keer ik naar huis met de trein. Wat rijdt hij soepel en stil!

Zo, dat heb ik toch maar weer beleefd allemaal! De Verenigde Staten, Boston, New York en Washington. Het is goed om er even uit te zijn in een andere omgeving, je zintuigen aan het werk te zetten, nieuwe indrukken op te doen: dierbare herinneringen die ik meeneem.

Zomer 2024. 10. Veteranen en spionnen

Vervolg van: Dag 9

Dag 10: dinsdag 3 september

Arlington

Arlington Cemetery

Vandaag ga ik op pad met de metro van Washington. De haltes onder de grond zijn ruim opgezet. Bij de gigantische automaat haal ik een SmarTrip card. Samen met de forenzen op weg naar hun werk rij ik langs onder meer de halte van het Pentagon. Ik stap uit bij Arlington Cemetery.

Op de begraafplaats van Arlington liggen vele veteranen en hun families begraven. Ook een aantal presidenten vinden er hun laatste rustplaats. Bij de ingang staan beveiligers. In het welkomstgebouw staan enkele vitrines met verhalen over de begraafplaats en enkele artefacten zoals blaasinstrumenten die tijdens belangrijke begrafenissen gebruikt zijn. Nog altijd is de begraafplaats in gebruik. Ik zie enkele bezoekers netjes gekleed voor een ceremonie.

Ik loop het indrukwekkende terrein op. De vele heuvels zijn bezaaid met zachtwitte stenen. Het is stil. Wegens werkzaamheden kom ik niet langs het graf van JFK. Bij de tombe van de onbekende soldaat is een wisseling van de wacht gaande. Vanaf een balkon kijk ik uit op de graven en zie ik Washington in de verte liggen.

Georgetown

Straatje in Georgetown

Terug naar de metro. Ik stap uit bij de George Washington University, waar studenten zich al klaarmaken voor de dag. Ik wandel langs Pennsylvania Avenue NW over Rock Creek heen, een zijstroompje van de Potomac rivier. Hier ligt Georgetown, een rijk stadje tegen Washington aan. Rondom M Street NW veel kleine winkeltjes. Het doet me wat denken aan de Fred in Den Haag. Langs de straat staat het Old Stone House, dat uit de achttiende eeuw stamt. Ik sla af en klim de zijstraat in richting Dumbarton House, een oud landhuis, dat echter achter hoge tuinmuren en bosschages ligt. De buurt is een mix van typische Amerikaanse houten en bakstenen huizen. De straten zijn groen en ogen welvarend. Ik keer terug naar de hoofdstraat. In de verte stroomt de Potomac.

Ambassades en spionnen

Ik wandel de M Street op terug richting Washington en kom langs Dupont Circle. De buurt noemt men hip, maar in de ochtend nog heel stil. Overal zie ik ambassades. Bij de Safeway haal ik lunch. Vervolgens keer ik terug naar de Mall. Een eekhoorn is heel nieuwsgierig naar de muffin die ik tevoorschijn haal. Hij klimt zelfs het bankje op. Hoewel het niet mag geef ik hem een kruimel. Het is niet genoeg voor hem: hij blijft vragen om meer! Ik ga toch maar ergens anders zitten.

In de middag bezoek ik het International Spy Museum, waar ik een tijdslot voor geboekt had. Het museum richt zich op de geschiedenis van spionage. In de vitrines levensverhalen van spionnen in binnen- en buitenland. Er liggen telefoons, pruiken en plaksnorren, valse paspoorten, cryptografie en gadgets om bijvoorbeeld sloten mee te kunnen openen. Er worden verhalen verteld over het belang van spionage bij de nationale inlichtingendiensten. Tijdens het bezoek kun je meedoen met een interactief spel, waarbij je zelf een geheime identiteit en missie krijgt. Het spel kun je op de verschillende schermen in alle zalen uitvoeren. Heel succesvol was ik daar overigens niet in. Tot slot heeft het museum een winkeltje met veel boeken over spionage. Een bijzondere ervaring!

Ik heb opnieuw zin een pizza en ga weer naar 90 Second Pizza. Nu kies ik voor de Napolitaanse pizza met extra veel olijven. Opnieuw genieten!

Vervolg: Dag 11

Zomer 2024: 9. Monumenten en musea

Vervolg van: Dag 8

Dag 9: maandag 2 september

Dichtbij het Witte Huis

Verkenning van de Mall

Het centrale gedeelte van Washington wordt gevormd door de Mall, een grote groene vlakte waaromheen alle belangrijke musea, monumenten en overheidsgebouwen zitten. Na het hotelontbijt ga ik op pad om de Mall te verkennen.

Allereerst kom ik langs de straatzijde van het Witte Huis. De vlag wappert. Overal staan hekken en beveiligers. Je komt er niet zomaar dichtbij. Voor wie echt wil kun je met een rondleiding mee; dan moet je wel ruim van te voren contact opnemen met een senator. Misschien een volgende keer. Ik vraag me af of Biden al aan het werk is. Door de hele buurt staan overheidsgebouwen in dezelfde klassieke stijl. Ik loop om de tuin van het Witte Huis heen richting de Mall.

Bij de Constitution Gardens kom ik langs het Vietnam-monument, waarop de namen van de gevallenen in de Vietnamoorlog staan. Aan het hoofd van de Mall staat het Lincoln Monument, dat momenteel deels verbouwd wordt. Het lijkt wel een tempel uit de oudheid. Binnen zit een gigantische, marmeren Lincoln. In de muren staan Lincolns redevoeringen gegraveerd. Weer naar buiten kijk ik uit op de Lincoln Memorial Reflecting Pool, het langwerpige basin waar in de jaren '60 onder meer Martin Luther King langsliep met zijn gevolg. Ik kijk uit op het Washington Monument en helemaal in de verte zie ik het Capitool. Rechts van het basin ligt het Korea-monument, met ook hier de namen van de gevallenen, beelden van militairen en in de muur de zin gebeiteld: "Freedom is not free". Het World War II Monument is het grootst. Rondom een vijver is een grote halve boog gebouwd met per staat een grote pilaar, versierd met kransen en vogels. Er lijkt later vandaag een herdenking plaats te vinden. Langs de rand van het monument zitten enkele veteranen klaar voor een gesprek met de bezoekers.

Washington Monument

In het midden van de Mall staat het Washington Monument, omringd door tientallen Amerikaanse vlaggen. Van dichtbij lijkt de obelisk wat plomp. Wanneer je goed kijkt zie je dat twee kleuren steen zijn gebruikt. Wie tijdig boekt kan met de lift in het monument omhoog voor uitzicht over de stad. Ik had daar geen behoefte aan omdat ik dacht dat het misschien wel heel warm zou worden. Aan de noordkant van het monument zie ik in de verte tussen de bomen de tuinzijde van het Witte Huis, met de ronde façade.

Rondom de Mall liggen vele gratis musea, grotendeels behorend tot het Smithsonian erfgoed. Ook hier geldt de regel om géén eten van buiten mee te nemen. Ik bezoek het Amerian History Museum, waar veel aspecten van de de geschiedenis van het land worden behandeld: de koloniale tijd, het stemrecht, de showbizz en de Amerikaanse eetcultuur. Ik lunch er in de buffetruimte. Naast het museum ligt het National Museum of Natural History, dat ik voor nu oversla. Ik ga richting de National Gallery of Art, eveneens in een zeer klassieke stijl gebouwd. Hier zijn onder meer bekende werken van Rembrandt te vinden.

Ik pauzeer op een van de vele bankjes langs de Mall. Het is een rustige, zonnige middag. Ik zie veel hardlopers en bedelende eekhoorns. Vervolgens wandel ik richting het Capitool en loop eromheen. De witte koepel blinkt in de zon. Fantastisch om te zien. Naast het Capitool staat het gebouw van het hooggerechtshof. De Amerikaanse vlag wappert ook hier trots.

Het Capitool

Tijd voor pizza

Aan het einde van de middag ga ik richting de Safeway, één van de normale supermarkten in de stad. Even wat fruit halen, en een drankje. In de buurt zag ik een Chinees tentje waar ik zou kunnen eten. Zij werkten echter met een bestelscherm waar je een Amerikaans telefoonnummer in moest typen. Ja, dat ging zomaar niet! Met alle bezoekers van buiten lopen ze zo wel klandizie mis. Een paar blokken verder valt mijn oog op 90 Second Pizza. Ook hier een bestelscherm, maar zij vragen alleen om je naam. Binnen vijf minuten krijg ik een grote, verse pizza van de Italiaanse bakker. Smaakt perfect! Ik ben er blij mee.

's Avonds in het hotel nog even de TV aangezet, wat ik de hele reis nog niet gedaan had. Het nieuws op CNN stemt niet zo vrolijk. Ik zap langs enkele plaatselijke zenders en uitzendingen van college football. Daarna is het wel klaar voor vandaag. Morgen verder kijken in Washington!

Vervolg: Dag 10